Goście plenarni
Profesor w Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Instytucie Badań Edukacyjnych w Warszawie. Autor monografii: Świat poezji Stanisława Barańczaka (1995), Małgorzata Musierowicz i Borejkowie (1999), Wariacje metafizyczne (2007), Poezja i pamięć (2008). Krytyk literacki i filmowy. Współautor dwóch serii podręczników do języka polskiego dla liceów (Opowieść o człowieku 2002-2004 oraz Świat do przeczytania 2012-2014). Profesor wizytujący w USA na University of Rochester, NY (1996) oraz Central Connecticut State University (2001). Lektor języka polskiego na Université de Bóurgogne w Dijon we Francji (1997-1999). Członek zespołu przygotowującego podstawę programową do języka polskiego w 2008 roku. Ekspert Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Członek zespołu PISA w Polsce. Współautor kilku raportów z badań edukacyjnych. Członek redakcji pisma „Polonistyka. Innowacje”. Autor propozycji podstawy programowej do języka polskiego opublikowanej w piśmie „Polonistyka. Innowacje” (nr 20/2020).
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, dziennikarz, redaktor wydawnictw medialnych, publicystycznych i naukowych. W latach 1999-2020 pracownik Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, obecnie Wydziału Prawa i Komunikacji Społecznej SWPS we Wrocławiu, gdzie pełni funkcję prodziekana ds. dydaktyki. W kadencji 2020-2023 i 2024-2027 członek Polskiej Komisji Akredytacyjnej, w kadencji 2021-23 członek Komitetu Problemowego Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach PAN, w kadencji 2024-2027 członek Komitetu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach PAN. Zainteresowania badawcze: język propagandy i perswazja językowa; skuteczność w komunikowaniu; współczesny polski reportaż dziennikarski; tanatologia; antropologia komunikacji; edukacja medialna. Napisał m.in.: Przez klasztorną kratę. Studia z antropologii komunikacji zakonnej, Warszawa 2019; z s. Małgorzatą Borkowską OSB, Porozmawiajmy jak Borkowska z Borkowskim, Kraków-Tyniec 2019; Ostatnie lato Pilc. Podręcznik praktycznego pisania reportażu, Wrocław 2012; Świt wolnego słowa. Język propagandy politycznej 1981-1995, Wrocław 2003. Zredagował m.in.: Reportaże wartościowe. Młode pióra o tym, co ważne, red. z W. Sitarzem i K. Sobierajską, Kraków 2018; Reportaż bez granic? Teksty, warsztat reportera, zjawiska medialne, Wrocław 2010.
Historyk literatury, pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN. Obszary zainteresowań naukowych: literatura polskiego oświecenia, edytorstwo naukowe tekstów dawnych, kultura literacka Wielkiego Księstwa Litewskiego, edukacja polonistyczna. Autor książek: Opóźnione pokolenie. Studia o recepcji „głębokiej” Jana Kochanowskiego w poezji polskiej XVIII w. (Warszawa 2006), Edytorstwo jako historia literatury i inne studia o poezji XVIII wieku (Warszawa 2019), redaktor i współredaktor kilku tomów zbiorowych (m.in. Antyk oświeconych. Studia i rozprawy o miejscu starożytności w kulturze polskiej XVIII wieku, Warszawa 2012; Wacław Borowy – po latach (z Jerzym Snopkiem), Warszawa 2019), edycji krytycznych (F. Karpiński, K. Benisławska, F.D. Kniaźnin) oraz artykułów poświęconych twórczości poetów XVIII wieku lub ich recepcji w XX-XXI wieku.
Historyk literatury, polonista, komparatysta, zajmuje się głównie literaturą XVIII wieku. Opublikował m.in.: Formacja oświeceniowa w literaturze Polski i Niemiec (1992); Pejzaże oświeconych. Sposoby przedstawiania krajobrazu w literaturze polskiej w latach 1770-1830 (2000); Literatura polskiego oświecenia wobec tradycji i Europy. Studia (2013), Gotycyzm w literaturze i kulturze lat 1760-1830 (2020), Tekstowe reprezentacje ruin 1760-1830 (2023). Od 2010 członek redakcji „Wieku Oświecenia”. W latach 2005-2020 prodziekan i dziekan Wydziału Filologicznego UWr. Członek Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN i Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (od 2012). Przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego dla Szkół Podstawowych (od 2019). W latach 2017- 2021 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”. W latach 2010-2018 przewodniczący jury w konkursie „Pióro Fredry” w ramach Wrocławskich Targów Dobrych Książek.
Kieruje Katedrą Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej oraz Centrum Badań Edukacyjnych i Kształcenia Ustawicznego na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Przewodnicząca Komisji Edukacji w Komitecie Nauk o Literaturze PAN; członkini Komisji PAU do Oceny Podręczników Szkolnych, Rady na rzecz Doskonalenia Dydaktyki Akademickiej „Ars Docendi” UJ, Rady Konsultacyjnej Ośrodka Badań Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej UJ, Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego dla Szkół Podstawowych. Inicjatorka cyklicznych Kongresów Dydaktyki Polonistycznej. Twórczyni i redaktor naukowa serii wydawniczej „Edukacja Nauczycielska Polonisty” (38 wydanych tomów) oraz autorka ok. 200 publikacji naukowych, poświęconych literaturze, dydaktyce literatury, filozofii edukacji; w tym cyklów podręczników do szkół licealnych i technikum (Barwy epok, Lustra świata) oraz książek: Lekcje teatru; Groteska literacka. Od diabła w Damaszku po Becketta i Mrożka; Przyjemność i odpowiedzialność w lekturze. O praktykach czytania literatury w szkole; W poszukiwaniu czytelnika. Diagnozy, inspiracje, rekomendacje; Książki zadające pytania. Pogranicza literatury dla dorosłych i niedorosłych.
Prof. Bogumiła Kaniewska ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tytuł profesora uzyskała na podstawie monografii Opowiedziane. O prozie Wiesława Myśliwskiego. W pracy badawczej zajmuje się przede wszystkim literaturą XX wieku, teorią przekładu, a także literaturą dla dzieci. Prof. Bogumiła Kaniewska jest badaczką współczesnej literatury polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem form narracyjnych oraz powieści. W obrębie jej zainteresowań badawczych mieści się ponadto problematyka dyskursu holocaustowego; pisarze tzw. nurtu wiejskiego (szczególnie proza Wiesława Myśliwskiego). Autorka książki poświęconej narracji pierwszoosobowej Świat w granicach „ja„; problematyce polskiej powieści przełomu XX i XXI wieku Śladami Tristrama Shandy, podręcznika do teorii literatury (we współautorstwie z prof. Anną Legeżyńską), kilku książek popularnonaukowych (w tym Literatury XX wieku – we współautorstwie z prof. Anną Legeżyńską i prof. Piotrem Śliwińskim). Tłumaczka literatury dla dzieci z języka angielskiego przełożyła m.in. Tajemniczy ogród F. H. Burnett, Alicję w Krainie Czarów oraz Po drugiej stronie lustra (L. Carolla). W roku 2012 objęła stanowisko dziekany Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej. W 2016 roku została prorektorką ds. studenckich, a od 2020 roku jest rektorką UAM oraz przewodniczy Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich.
Filozof, kulturoznawca i politolog jest profesorem na Uniwersytecie SWPS. Zajmuje się teorią kultury, teorią społeczną i badaniami kulturowych aspektów polityki. Poprzednio pracował między innymi na Uniwersytecie Wrocławskim, na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo, na Columbia University w Nowym Jorku i Uniwersytecie Stany Nowy Jork w Geneseo, w Helsinki Collegium for Advanced Studies. Jest autorem i redaktorem trzynastu książek po polsku i angielsku, jak też wielu artykułów napisanych w tych językach włączając w to: Politics of Time: Dynamics of Identity in Post-Communist Poland (Berghahn Books 2008, wydanie polskie Wydawnictwo Naukowe DSW 2008), Lęk nowoczesny. Eseje o demokracji i jej adwersarzach (Universitas 2012), Politics of Dialogue. Non-Consensual Democracy and Critical Community (Edinburgh University Press 2015, wydanie polskie PWN 2016), Anxiety and Lucidity: Reflections on Culture in Times of Unrest (Routledge 2020, wydanie polskie Wydawnictwo IBL 2020). W marcu 2022 ukazała się jego książka Niedokończone polityki: demokracja, populizm, autokracja (Wydawnictwo Pasaże), w listopadzie 2023 The emancipatory power of the body in everyday life: niches of liberation (Palgrave). Został zaproszony do Institute for Advanced Study w Princeton na rok akademicki 2024/2025.
Literaturoznawca, eseista, profesor w Instytucie Polonistyki Uniwersytetu Śląskiego, prorektor ds. kształcenia i studentów dwóch kadencji w latach 2012-2020; rektor UŚ na kadencję 2020-2024, dyrektor generalny Śląskiego Festiwalu Nauki Katowice. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii „Eseistyka” za książkę Ciała Sienkiewicza. Studia o płci i przemocy. Członek jury Nagrody Literackiej Nike w latach 2012-2015. Stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego” i „Polityki”. W 2016 jego książka Dobrze się myśli literaturą została uhonorowana Śląskim Wawrzynem Literackim. W 2017 r. otrzymał Nagrodę im. Kazimierza Wyki za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eseistyki oraz krytyki literackiej i artystycznej. Ostatnio opublikował książkę Czytać, dużo czytać (Wołowiec 2023).
Profesor w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Zakładu Literatury Popularnej, Dziecięcej i Młodzieżowej, do 2024 r. dyrektor Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców Polonicum. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek i Polskiej Sekcji IBBY, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Opublikował m.in.: Joanna Kulmowa. Bajka o odwadze, nadziei i mądrości (2018), Daję słowo. Wędrówki po języku i literaturze (2016), Wielkie małe książki. Lektury dzieci. I nie tylko (2015), Książki pierwsze. Książki ostatnie? (2012), Bunt czytelników. Proza inicjacyjna netgeneracji (2010).
Emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, dyrektor Instytutu Filologii Polskiej UWr w latach 1989-2016 i kierownik Zakładu Historii Języka Polskiego w latach 2001-2016, doktor honoris causa Wileńskiego Uniwersytetu Pedagogicznego, Uniwersytetu Opolskiego i Uniwersytetu Rzeszowskiego, znany z telewizyjnych programów „Ojczyzna polszczyzna”, „Prof. Miodek odpowiada”, „Polska z Miodkiem” i „Słownik polsko@polski”. Honorowy członek Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego.
Emerytowany prof. honorowy UJ i prof. zwyczajny IBL PAN. Członek rzeczywisty PAN i członek korespondent PAU. Teoretyk i historyk literatury i kultury. Autor ponad 370 publikacji, w tym 6 książek: Sylwy współczesne (1984, 1996) ; Tekstowy świat (1993, 2000, przekład bułg. 2005, przekład ukr. 2007), Język modernizmu (1997, 2002, 2013, przekład ang. 2017); Literatura jako trop rzeczywistości (2001, 2012); Poetyka doświadczenia (2012); Kultura jako czasownik (2017, przekład ang. 2023). Redaktor „Tekstów Drugich” i kilku serii wydawniczych. Promotor ponad 250 magisteriów i 34 doktoratów.
Psycholog, emerytowany profesor Instytutu Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problematyki kryzysu i buntu młodzieńczego, maksymalizmu moralnego, problematyki kształtowania się tożsamości w okresie adolescencji i wczesnej dorosłości. Autorka i współautorka wielu prac naukowych i popularnonaukowych z tego zakresu m.in.: Bunt młodzieńczy. Uwarunkowania. Formy. Skutki (2006), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; Psychologia dorastania (2013), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; W poszukiwaniu czynników sprzyjających realizacji zadań rozwojowych we wczesnej dorosłości (2021), Warszawa: Difin.
Kulturoznawca, literaturoznawca, kognitywista, historyk idei, cyfrowy humanista, badacz kultury reformacji i tłumaczeń psalmów, „muminkolog”, Redaktor Naczelny międzynarodowego czasopisma naukowego The Problems of Literary Genres; były prorektor UŁ (2012-2016); były pełnomocnik rektora UŁ ds. otwartych zasobów edukacyjnych (2016-2020); profesor nauk humanistycznych, profesor w Katedrze Teorii Literatury w Instytucie Kultury Współczesnej na Uniwersytecie Łódzkim. Autor ponad 180 publikacji z zakresu literaturoznawstwa, kulturoznawstwa i kognitywistyki w tym sześciu indywidualnych książek i współredagowanych 10 tomów zbiorowych. Publikuje w prasie, prowadzi blog kulturalno-edukacyjny, vlog i podcasty. Aktywista obywatelski, Ławnik Sądu Najwyższego kadencji 2023-2026.
Kierownik Pracowni Poetyki Historycznej IBL PAN. Główne kierunki zainteresowań naukowych:
teoria i historia literatury, narratologia, narratologia kognitywistyczna, antropologia literacka, antropologia zmysłów, modernizm (głównie proza). Więcej informacji na stronie: https://ibl.waw.pl/pl/o-instytucie/pracownicy/rembowskapluciennik-magdalena.
Urodzony w 1946 roku w Katowicach, absolwent filologii polskiej i angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Związany z Uniwersytetem Śląskim nieprzerwanie od 1971 roku, rektor Uniwersytetu w latach 1996-2002. Interpretator literatury, tłumacz, pisarz i publicysta. Wraz z kontrabasistą Bogdanem Mizerskim autor i wykonawca esejów na głos i kontrabas. Ostatnio wydał: Nie bez reszty. O potrzebie niekompletności (2018), Kafka. Życie w przestrzeni bez rozstrzygnięć (2019), Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie (2020), Umysł rozstrojony. Próby o trylogii księżycowej Jerzego Żuławskiego (2020), A jeśli nie trzeba się uczyć (2021), Furia i szlachetniejszy rozum. Próby o Burzy Williama Szekspira (2022), – U – (2024).
